Klasa IIa

Próbując wyjaśnić pochodzenie supernowych, astronomowie podzielili je ze względu na występowanie różnych linii absorpcyjnych w ich widmie. Pierwszym kryterium jest występowanie linii wodoru. Jeśli widmo supernowej zawiera ślady tego pierwiastka zalicza się ją do typu II, w przeciwnym wypadku – do typu I.

Wewnątrz głównych typów wyróżnia się jeszcze kilka podtypów, w zależności od występowania innych linii widmowych, bądź kształtu krzywej blasku:

• Typ I - brak linii wodoru
• Typ Ia - linie Si II na 615,0 nm
• Typ Ib - linie He I na 587,6 nm
• Typ Ic - słabe lub brak linii helu

• Typ II - obecne linie wodoru
• Typ II-P
• Typ II-L